Ücret Hesap Pusulasının İmzalanması: İş Kanunu ve Sosyal Güvenlik Mevzuatı Bağlamında Değerlendirme

4857 sayılı İş Kanunu’nun 37. maddesi uyarınca, işverenler, iş yerlerinde ya da banka aracılığıyla yaptıkları ödemelerde, işçiye ücreti gösteren imzalı veya iş yerinin özel işaretini taşıyan bir ücret hesap pusulası sunmak zorundadır. Bu ücret hesap pusulasının, işçi tarafından imzalanması değil, işveren tarafından imzalanması ya da işverenin özel işaretinin bulunması gerekmektedir.

5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'nun 102. maddesi, ücret tediye bordrosunda yer alması gereken unsurlar arasında, ücretin alındığına dair sigortalının imzasının bulunduğunu belirtmektedir. Ancak, makbuz karşılığı veya banka üzerinden yapılan ödemelerde, ücret tediye bordrosunda işçi imzası aranmaz.

4857 sayılı İş Kanunu ve 5510 sayılı Kanun birlikte incelendiğinde; 5 veya daha fazla işçi çalıştıran iş yerlerinde, ücretlerin banka üzerinden ödenmesi gereklidir. Bu nedenle, bu iş yerlerinde hem ücret hesap pusulalarında hem de ücret tediye bordrolarında işçi imzası talep edilmez.

Diğer taraftan, 1 ila 4 işçisi bulunan iş yerlerinde makbuz veya banka aracılığıyla ödeme yapılmasının zorunlu olmaması nedeniyle, ücret hesap pusulasında işçi imzası alınması şartı bulunmamakta; ancak, ücret tediye bordrosunda ücretin ödendiğine dair işçinin imzasının alınması zorunludur.

Sonuç itibarıyla, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 37. maddesi, ücret hesap pusulasının işçi tarafından imzalanmasını gerektiren bir hüküm içermemekte, ancak işçi ücretlerinin banka aracılığıyla ödenmesi durumunda 5510 sayılı Kanun'un 102. maddesi gereğince imza şartı aranmamaktadır. Bu hususlar, işverenlerin ve çalışanların hak ve yükümlülükleri açısından son derece önemli bir yer tutmaktadır.